Journal Hafteh: Art helps heal our traumatized souls

This is the English translation of an interview with Cheryl Fennell, a PIC&D artist, featured in the Hafteh Journal. For the original article, kindly refer to pages 167 to 180 using the provided link below.

 

https://hafteh.ca/uploads/mag/n06.pdf

 

1. You just presented your designs at a fashion show in Vancouver. Could you tell us about it?

 

The Vancouver Indigenous Fashion Week (VIFW) was held November 20-25, 2023 at the Queen Elizabeth Theatre as an extraordinary celebration of Indigenous creativity and culture. In its 4^th year, Indigenous fashion designers showed our northern fashion that is authentic, high quality, hand-crafted seal and leather products.  The purpose of the event is to celebrate each other’s diversity and creativity, to make connections and build understanding between Indigenous and non-Indigenous people.

 

Each evening 2,000 people gathered to watch one of 4-themed nights of fashion, art, drumming, dance, and singing as well as connecting with each other in the market. Over 30 designers were selected to participate as well as high profile musicians and other performers.

 

Proudly Indigenous Crafts & Designs (PIC&D) supported me to participate in the market and to show my designs on the runway.

 

2. What stood out to you at the fashion show and how do you see the importance of it?

 

The designs on the runway illustrated the creativity and cultivation of Indigenous peoples and their values, wisdom and history. The audience members participated by wearing their traditional and modern Indigenous clothing and accessories. This show illustrated how fashion builds connections and represents resilience that overcomes the destructive forces of colonization.

 

I was most impressed by the lack of competitiveness, the willingness of all to assist each other and to ensure we had what was needed to make our fashion show based on our vision. My outfits were based on inspiration from my environment with people from both Nunavut and the Northwest Territories. We learned about our varying and beautiful styles and I found each and every fashion look beautiful, creative and traditionally representative.

 

We were also able to share our stories about our fashion and arts directly with customers and bring factual information about the seal harvest, the importance of respect and whole use of animals, and the strong connection Indigenous cultures in the north have with seals. We could share how seal is a sustainable solution for function and fashion and that seal fur products are lightweight, warm, durable, versatile, biodegradable, and resistant to wind and water.

 

3. Now, back to the beginning. Could you tell us a little about your childhood please?

 

I am Yellowknife Dene  on my mother’s side and I was born in Yellowknife.. My mother was a very traditional Indigenous woman who spoke several Indigenous languages.She lived in a residential school for several years where she learned English and French.  She would bring me to visit Indigenous elders and I understood their languages. She would ask me to make dresses for my dolls and pick rose petals and make perfume. My father would hunt and fish and also work in the mines. We had a very happy life. Unfortunately, my parents died when I was young, leaving eight children orphaned. After their passing, I was adopted, taken out of the North West Territories, and placed in an orphanage and then a foster home. After high school, I found my way back to Yellowknife.

 

4. What happened after you graduated from high school? Where you doing art at this point?

 

I returned to the north after high school and never did any art. I became a teacher and taught in Cambridge Bay in Nunavut. I became very close to the Inuit who treated me like family. Later, I moved back to Yellowknife where I worked in the government as a senior policy analyst. I always thought I was creative but never thought I would do art.

 

5. When did art become a big part of your life?

 

I created a seal skin snap bracelet that went viral when an Inuit singer (Tanya Tagaq) referred to it in her speech when she won the 2014 Polaris Music Award for her beautiful

original throat singing/music. She told everyone to eat and wear seal and pointed to the sealskin snap cuffs she was wearing. The next day, they went viral and I have been making them and selling them ever since.

 

6. Can you tell us about your clothing designs and working with fur?

 

Shortly after Tanya won the award, her father asked me to make her a dress. I made one with the help of my friend and she really liked it. I made her three more and that started me on my path to designing other clothing and home décor and creating tapestries. I was asked to showcase one or two designs at small events in Yellowknife initially. Since November 2022, I have taken part in four fashion shows. The first was at the  innovative museum Quamajuq in Winnipeg in November, 2022. This museum has the largest public collection of contemporary Inuit art in the world. My collection drew a lot of interest from other designers and encouraged me to do more designing. I was invited to showcase my designs at Northern Lights 2023 in Ottawa, Ontario. At this conference and trade show, Arctic and Northern business and culture is showcased and I took part in two fashion shows. People especially liked my innovative use of sealskin. In May, I was invited to be one of three designers to showcase my goods at the Canadian Parliament Speaker’s special gathering to celebrate National Seal Products’ Day. Members of Parliament and Ministers attended and learned about how seal could be used in unique ways. One year later, I just showed my designs at VIFA, in November, 2023.

 

All of my designs incorporate sealskin. A few especially popular designs at VIFW include a sealskin bathing suit with a side zipper and red leather trim, a pair of sealskin wind pants with art on the front and a sealskin puffer jacket. All of these designs are original and first editions.

 

Additionally, the NWT government asked to borrow my first sealskin top and it is being displayed at Gate 72 of the Edmonton International Airport for one year.

 

7. Can you take us through making of one of your beautiful bags from start to finish?

 

I make beautiful sealskin and bison leather travel bags. I mix the two hides for both the art form and functionality of the bag. My first task is to make a design and then to decide where I would use the seal and bison leather. I prepare the seal by wetting and stretching it and then cutting it based on the pattern. Sometimes it takes several hides because you need to use a portion that has no holes or imperfections. You need to know which parts of the hide to use and how to match the skins so that the bag has the look of one seal. I always use every part of the seal so I keep the other parts to make jewelry etc.

Then, I sew the pieces together and create handles that I cover with bison leather. After that, I put purse feet on to protect the bottom leather. I use my bag for traveling and it always draws the attention of the air staff and passengers. One person uses her bag for traveling and when she returns home places the bag in a glass case as art in her living room.

 

8. Now that we have talked about your creations and designs, I have a few questions about Native spirituality. I would love to hear the native point of view on life and death, for example.

 

In Native spirituality, life and death are essentially part of the same process of creation. On this earth, we strive to develop characteristics that promote love and unity. Our life’s journey is a path that will take us to the next world where we will continue to learn and serve our Creator. We draw upon nature to ground ourselves and remember that our purpose is spiritual development and that we must live in harmony with the material world. The native believe that we are essentially one family.

 

9. What is the role of spirituality in your designs or the process of creation?

 

My unique sealskin and fur tapestries are an artistic approach to advance reconciliation which is really about living a spiritual life.

 

I portray the Indigenous view of life in the tapestries. This includes how the universe and its human, animal, vegetable, and mineral kingdoms are essentially one and that we must respect and stay in harmony with all these kingdoms in order to progress.

 

I did a series of tapestries that include a layer of black sealskin at the top, representing the sky and the limitless great beyond. The layers of black sky lead to ribbons of Northern Lights followed by a layer of the sun’s rays. Below the sun’s life giving lights are sealskin of natural and coloured hues representing the physical world.

 

I continue to create art to reflect the spirituality I am learning about and trying to live by. Creating this kind of art has a balancing property that is healing both for the artist and the viewer. My goal is to create beauty from the natural world, which is a divine trust to be used sustainably for the betterment of the world.

 

10. Can you tell us more about the connection of Indigenous people to the land and nature?

 

Land and nature are essentially the means for us to ground ourselves in a highly materialistic world. Indigenous peoples regard the land as their teacher and honour it by offering a gift of tobacco or food or other items. That action means that we are recognizing land and nature as pure and unfettered. Some say that water has a heart called the Water Heart. One must take care of water so that the heart does not die through pollution. In a similar way, we must not over-hunt animals and give thanks to the Creator for the food the land offers.

 

Some Dene people in my territory would receive drum songs from the spiritual world to share with the Dene tribe. Dene people did not have books so these songs were like teachings for survival from the Creator and the Dene person who received them was a pure kind person who like a messenger/teacher conveyed the teachings to the people.

Ultimately life is spiritual for the Dene. Spirituality means that we honour and respect all living things. Much harm was done to Indigenous people with their first contact with colonizers and we are working to help heal the traumatized souls of our people through the arts.

 

11. Thank you so much for sitting down with us for this interview and sharing some of the native wisdom as well as telling us about your creative process. Where can those who are interested find your works of art online?

 

You can purchase items at PIC&D (proudlyindigenouscrafts.com/artist/cherylfennell)

or check out my Instagram page (@fennellcheryl) to connect with me and inquire about

purchasing an item.

 

Author biography

 

Cheryl Fennell is Dene of Yellowknife and was born in Yellowknife. Cheryl has traveled all over the circumpolar world and has lived in Cambridge Bay, Inuvik, Fort Smith and Yellowknife, where she now resides. When she creates, Cheryl loves to integrate traditional designs with contemporary ideas in a unique way. She prefers to work with sealskin and incorporates it in most of her sewing projects, such as unique, one-of-a-kind dresses, purses, jewelry, and her latest interest – furniture.

 

و در یلونایف به دنیا آمده. شریل در سراسر نواحی قطبی سفر کرده است و در خلیج کمبریج، اینوویک، فورت اسمیت و یلونایف، جایی که اکنون در آن زندگی می کند، زندگی کرده است. شریل دوست دارد طرح های سنتی را با ایده های معاصر به روشی منحصر به فرد ادغام کند. او ترجیح می دهد با پوست فک کار کند و آن را در بسیاری از پروژه های خیاطی خود، مانند لباس های منحصر به فرد، کیف پول، جواهرات و مبلمان به کار می برد.

 

خانم فنل، شما به تازگی  طرح های خود را در یک نمایش مد در ونکوور ارائه کرده اید. ممکن است در مورد آن صحبت کنید؟

 

هفته مد بومی ونکوور (VIFW) از ۲۰ تا ۲۵ نوامبر ۲۰۲۳ در تئاتر ملکه الیزابت به عنوان جشن با شکوهی از خلاقیت و فرهنگ بومی برگزار شد. در چهارمین سال این برنامه، طراحان، مد بومی نواحی شمالی کانادا را به نمایش گذاشتند. این لباسها از پوست فک دریایی و چرم اصیل، با کیفیتی بالا و به طور دست ساز درست شده بودند. هدف از این رویداد، جشن گرفتن تنوع و خلاقیت یکدیگر و ایجاد ارتباط و تفاهم بین مردم بومی و غیربومی است.

 

هر شب۲۰۰۰نفر گرد هم می آمدند تا برنامه هایی که شامل نمایش مد، هنر، طبل زدن، رقص و آواز بود را ببینند و همچنین با هم در بازاری که آنجا برپا شده بود با هم ارتباط بر قرار کنند. بیش از ۳۰ طراح در این برنامه ها شرکت کردند. به علاوه، نوازندگان برجسته و هنرمندان معروف دیگری هم برنامه اجرا کردند.

Proudly Indigenous Crafts and Designs از من حمایت کرد تا در بازاری که آنجا برپا بود شرکت کنم و طرح هایم را هم در نمایش مد نشان بدهم.

 

 

چه چیزی در نمایشگاه مد برای شما جذاب بود و اهمیت آن را چگونه می بینید؟

 

طرح های لباسهایی که نمایش داده شد، خلاقیت مردمان بومی و ارزش ها، خرد و تاریخ آنها را به تصویر می کشد. حضار با پوشیدن لباس‌ها و اکسسوری های سنتی و یا مدرن بومی در برنامه شرکت کردند. این نمایش نشان داد که مد میتواند بین افراد مختلف ارتباط ایجاد کند و اینکه  انعطاف‌پذیریی بر نیروهای مخرب استعمار غلبه خواهد کرد.

 

فقدان رقابت‌ بین هنرمندان، تمایل همه برای کمک به یکدیگر و آماده کردن آنچه که برای ساخت نمایش مد ما بر اساس دیدگاهمان لازم بود، من را تحت تأثیر قرار داد. طرح لباس‌های من از محیط اطرافم و افرادی که درمناطق نوناووت و North West Territories زندگی میکنند الهام گرفته بود. ما با سبک های مختلف و زیبای یکدیگر آشنا شدیم و من تمام طرح ها را زیبا، خلاقانه و سنتی دیدم.

 

ما همچنین توانستیم داستان های خود را در مورد مد و هنر به طور مستقیم با مشتریانمان در بازار آن محل به اشتراک بگذاریم. در ضمن، موفق شدیم که اطلاعات درست در مورد شکار فوک، اهمیت احترام و استفاده کامل از حیوانات و ارتباط قوی فرهنگ های بومی در شمال کانادا با فوک ها را با آنهاشریک شویم. ما توانستیم به شرکت کنندگان توضیح بدهیم که فک یک راه‌ حل پایدار برای عملکرد و مد است. محصولات فوک، سبک، گرم، بادوام، زیست تخریب‌پذیر و مقاوم در برابر باد و آب هستند.

 

ممنون از توضیحاتتون راجع به برنامه نمایش مد ونکوور. حالا اجازه بدهید به ابتدای زندگی شما برگردیم. لطفا کمی از دوران کودکی و جوانی خود برایمان بگویید.

 

من از طرف مادرم از قبیله   هستم و در یلونایف متولد شدم. مادرم یک زن بومی بسیار سنتی بود که به چندین زبان بومی صحبت می کرد. او چندین سال در یک residential school زندگی کرده بود و در آنجا انگلیسی و فرانسه را آموخته بود. او مرا به دیدار بزرگان بومی می آورد و من زبان آنها را می فهمیدم. مادرم از من می خواست که برای عروسک هایم لباس بدوزم یا گلبرگ های گل رز را بچینم و از آنهاعطر درست کنم. پدرم شکار و ماهیگیری می کرد و همچنین در معدن کار می کرد. ما زندگی بسیار شادی داشتیم. متأسفانه پدر و مادرم در جوانی فوت کردند و هشت کودک را یتیم کردند. پس از درگذشت آنها، من مجبور شدم از North West Territories بروم و در یک پرورشگاه و سپس در یک خانه سرپرستی  بزرگ شدم. بعد از دبیرستان، توانستم به یلونایف برگردم.

 

بعد از فارغ التحصیلی از دبیرستان چکار کردید؟ آیا در این مرحله کار  هنری می کردید؟

 

بعد از تمام کردن دبیرستان به شمال کانادا برگشتم ولی در آن موقع هیچ گونه کار هنری نمیکردم. من در خلیج کمبریج در نوناووت تدریس کردم. در آن دوران، من خیلی به اینوئیت ها نزدیک شدم چرا که آنها با من مثل خانواده رفتار می کردند. بعداً به یلونایف برگشتم و در آنجا به عنوان یک تحلیلگر ارشد سیاست، در دولت کار کردم. همیشه فکر می‌کردم خلاق هستم، اما هرگز فکر نمی‌کردم کار هنری بکنم.

 

 

چه زمانی هنر به بخش بزرگتری از زندگی شما تبدیل شد؟

 

من یک دستبند پوست فک درست کردم و یک خواننده اینوئیت (تانیا تاگاک) زمانی که جایزه موسیقی Polaris 2014 را برد، در سخنرانیش به آن اشاره کرد. او همه را تشویق کرد که گوشت فک بخورند و لباسهایی از پوست فک بپوشند و دستبندهایی را که از پوست فک برایش درست کرده بودم نشان داد. روز بعد، این خبر در فضای مجازی پخش شد و من از آن زمان تا به حال این دستبندها را درست می کنم و می فروشم.

 

 

لطفاً از طراحی لباس و کار با پوست فک به ما بگویید.

 

مدت کوتاهی پس از بردن جایزه تانیا، پدرش از من خواست که برایش لباسی طراحی کنم. من با کمک دوستم این لباس را درست کردم و تانیا از آن خیلی راضی بود. بعد از آن، من سه لباس دیگر برای تانیا طراحی کردم و این باعث شد که من در مسیر طراحی لباس‌ها و لوازم تزئینی کارم را ادامه بدهم. در ابتدا از من خواسته شد که یک یا دو طرح را در برنامه هایی  کوچک در یلونایف به نمایش بگذارم. از نوامبر ۲۰۲۲ تا حال، من در چهار نمایش مد بزرگ شرکت کرده ام. اولین مورد در موزه نوآورانه Quamajuq در وینیپگ در نوامبر ۲۰۲۲ بود. این موزه دارای بزرگترین مجموعه عمومی هنر معاصر اینوئیت در جهان است. لباسهایی که طراحی کرده بودم مورد توجه طراحان دیگر قرار گرفتند و این موضوع مرا تشویق کرد که بیشتر طراحی کنم. از من دعوت شد تا طرح هایم را در برنامه نورهای شمالی ۲۰۲۳ در اتاوا، انتاریو به نمایش بگذارم. در این کنفرانس و نمایشگاه تجاری، که تجارت و فرهنگ قطب شمال و شمال کانادا به نمایش گذاشته شد، من در دو نمایش مد شرکت کردم. مردم به خصوص استفاده نوآورانه من از پوست فوک را دوست داشتند. در ماه می، از من دعوت شد تا یکی از سه طراحی باشم که کالاهایم را در گردهمایی ویژه رئیس پارلمان کانادا برای جشن گرفتن روز ملی محصولات فک به نمایش بگذارم. اعضای پارلمان و وزرا شرکت کردند و در مورد چگونگی استفاده از پوست فک به روش های منحصر به فرد مطلع شدند. یک سال بعد، من طرح های خود را در Vancouver Indigenous Fashion Week به نمایش گذاشتم. در همه طرح های من از پوست فک استفاده می شود. چند طرح به خصوص محبوب در VIFW عبارتند از مایوی شنا از پوست فک با زیپ کناری و تزئینات چرم قرمز، و یک جفت شلوار و یک ژاکت پف دار از پوست فک. تمامی این طرح ها نسخه اصلی و اول هستند.

 

علاوه بر این، دولت NWT از من خواست که اولین بلوز پوستم را به مدت یک سال در دروازه ۷۲ فرودگاه بین المللی ادمونتون به نمایش بگذارم.

 

 

آیا می توانید ما را در ساخت یکی از کیف های زیبای خود از ابتدا تا انتها همراهی کنید؟

 

من کیف های مسافرتی زیبایی از پوست فک و چرم گاومیش کوهان دار درست می کنم. من این دو پوست را هم برای شکل هنری و هم برای عملکرد کیف مخلوط می کنم. اولین کار من این است که یک طرح بسازم و سپس تصمیم بگیرم که کجا از چرم فک و کجا از چرم گاومیش کوهان دار استفاده کنم. پوست فک را با خیس کردن و کشش و سپس برش بر اساس الگو آماده می کنم. گاهی اوقات برای یک کیف چندین پوست لازم دارم زیرا باید از قسمتی از پوست استفاده کنم که سوراخ یا نقصی نداشته باشد. باید بدانم که از کدام قسمت های پوست استفاده کنم و چگونه پوست ها را مطابقت دهم تا کیف ظاهری یکسان داشته باشد. من همیشه از تمام پوست فک استفاده می کنم و بقیه قسمت ها را برای ساخت جواهرات و دیگر وسائل نگه می دارم. سپس قطعات را به هم می دوزم و دسته هایی را که درست کرده ام با چرم گاومیش کوهان دار می پوشانم. پس از آن، برای محافظت از کف کیف، پایه هایی را زیر آن میگذارم. من از کیفم برای مسافرت استفاده می کنم و این کیف همیشه توجه کارکنان و مسافران هواپیما را به خود جلب می کند. یک نفر از کیفی که از من خریده برای مسافرت استفاده می کند و وقتی به خانه برمی گردد آن را در یک جعبه شیشه ای به عنوان یک کار هنری در اتاق نشیمن خود قرار می دهد.

 

 

اکنون که در مورد کارهای هنری و طرح های شما صحبت کردیم، چند سؤال در مورد معنویت بومی دارم. برای مثال، من دوست دارم دیدگاه بومی در مورد زندگی و مرگ را بشنوم.

 

در معنویت بومی، زندگی و مرگ اساساً بخشی از یک فرآیند خلقت هستند. در زندگی، ما تلاش می کنیم ویژگی هایی را ایجاد کنیم که عشق و اتحاد را ترویج دهد. زندگی ما مسیری است که ما را به دنیای بعدی خواهد برد، جایی که به یادگیری و خدمت به خالق خود ادامه خواهیم داد. طبیعت به ما کمک میکند که به یاد داشته باشیم که هدف ما رشد معنوی است و باید در هماهنگی با دنیا زندگی کنیم. بومی ها معتقدند که ما اساساً یک خانواده هستیم.

 

 

9. نقش معنویت در طراحی ها یا روند خلاقیت شما چیست؟

 

ملیله های پوست فک من که منحصر به فرد هستند یک رویکرد هنری هستند برای پیشبرد آشتی بین افراد بومی و غیر بومی و در واقع اثر دید معنوی من به زندگی هستند.

 

من دیدگاه بومی از زندگی را در ملیله ها به تصویر می کشم. این دیدگاه شامل این است که در جهان، انسانها، حیوانها، گیاهها و مواد معدنی اساساً یکی هستند و ما باید برای پیشرفت در دنیا به همه آنها احترام بگذاریم و با آنها هماهنگ باشیم.

 

من مجموعه‌ای از ملیله‌ها را انجام دادم که بالای آن لایه‌ای از پوست فک سیاه  است که نمایانگر آسمان و فضای بی‌پایانِ فراتر از آن است. لایه‌های آسمان سیاه به نوارهایی از شفق شمالی و به دنبال آن لایه‌ای از پرتوهای خورشید منتهی می‌شوند. در زیر نورهای حیات‌بخش خورشید، پوست فک از رنگ‌های طبیعی وجود دارد که نشان‌دهنده دنیای فیزیکی است.

 

کارهای هنری من معنویتی را که می‌آموزم و تلاش می‌کنم به آن نحو زندگی کنم، را منعکس می کنند. خلق این نوع هنر خاصیت تعادل بخشی دارد که هم برای هنرمند و هم برای بیننده شفابخش است. هدف من ایجاد زیبایی از دنیای طبیعی است که امانتی الهی است که باید به طور پایدار برای بهبود جهان مورد استفاده قرار دهیم.

 

لطفاً درباره ارتباط مردم بومی با طبیعت بیشتر توضیح بدهید.

 

مردم بومی زمین را معلم خود می دانند و با تقدیم تنباکو یا غذا یا سایر اقلام به آن ارج می نهند. این عمل به این معنی است که ما زمین و طبیعت را پاک و منزه می شناسیم. برخی می گویند آب قلبی دارد به نام دل آب. باید مواظب آب بود تا دل آب از آلودگی نمیرد. به همین ترتیب، ما نباید بیش از حد حیوانات را شکار کنیم و از خالق برای غذایی که به زمین ارائه می دهد سپاسگزاری کنیم.

 

در گذشته، برخی از مردم دنه آهنگ هایی از طبل را از دنیای معنوی دریافت می کردند تا با قبیله شان به اشتراک بگذارند. مردم دنه کتاب نداشتند، بنابراین این آهنگها مانند آموزه هایی برای بقا از سوی خالق بود و شخصی که آنها را دریافت می کرد، فردی مهربان و پاک بود که مانند یک پیام رسان /معلم، آموزه ها را به مردم منتقل می کرد.

 

در نهایت، زندگی برای مردم دِنِه زندگی معنوی است. معنویت به این معناست که ما به همه موجودات زنده احترام می گذاریم. صدمات زیادی به مردم بومی با اولین تماس آنها با استعمارگران وارد شد و ما در تلاش هستیم تا از طریق هنر روح آسیب دیده مردم خود بهبود دهیم.

 

 

از اینکه برای این مصاحبه با ما بودید، سپاسگزارم. علاقه مندان کجا می توانند آثار هنری شما را در اینترنت پیدا کنند؟

 

کسانی که مایل هستند می‌توانند کالاهای من را در PIC&D خریداری کنید. (proudlyindigenouscrafts.com/artist/cherylfennell)

یا از صفحه اینستاگرام من (fennellcheryl@) دیدن کنند تا با من ارتباط برقرار کنند و در مورد خرید مستقیم کالاها سؤال کنند.